drobić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *drobiti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdrɔ.bit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔbit͡ɕ
  • Syllabification: dro‧bić

Verb

drobić impf (perfective podrobić)

  1. (transitive) to crumble, to comminute, to morsel
    Synonyms: kruszyć, rozdrabiać
  2. (intransitive) to toddle
    Synonym: dreptać

Conjugation
Conjugation of drobić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive drobić
present tense 1st drobię drobimy
2nd drobisz drobicie
3rd drobi drobią
impersonal drobi się
past tense 1st drobiłem drobiłam drobiliśmy drobiłyśmy
2nd drobiłeś drobiłaś drobiliście drobiłyście
3rd drobił drobiła drobiło drobili drobiły
impersonal drobiono
future tense 1st będę drobił,
będę drobić
 będę drobiła,
będę drobić
 będziemy drobili,
będziemy drobić
 będziemy drobiły,
będziemy drobić
2nd będziesz drobił,
będziesz drobić
 będziesz drobiła,
będziesz drobić
 będziecie drobili,
będziecie drobić
 będziecie drobiły,
będziecie drobić
3rd będzie drobił,
będzie drobić
 będzie drobiła,
będzie drobić
 będzie drobiło,
będzie drobić
 będą drobili,
będą drobić
 będą drobiły,
będą drobić
impersonal będzie drobić się
conditional 1st drobiłbym drobiłabym drobilibyśmy drobiłybyśmy
2nd drobiłbyś drobiłabyś drobilibyście drobiłybyście
3rd drobiłby drobiłaby drobiłoby drobiliby drobiłyby
impersonal drobiono by
imperative 1st niech drobię dróbmy
2nd drób dróbcie
3rd niech drobi niech drobią
active adjectival participle drobiący drobiąca drobiące drobiący drobiące
passive adjectival participle drobiony drobiona drobione drobieni drobione
contemporary adverbial participle drobiąc
verbal noun drobienie

Further reading
  • drobić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • drobić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.