dubbelzinnig

Dutch

From dubbel (“double”) +‎ zin (“meaning”) +‎ -ig

dubbelzinnig (comparative dubbelzinniger, superlative dubbelzinnigst)

Inflection of dubbelzinnig
uninflected	dubbelzinnig
inflected	dubbelzinnige
comparative	dubbelzinniger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		dubbelzinnig	dubbelzinniger	het dubbelzinnigst het dubbelzinnigste
indefinite	m./f. sing.	dubbelzinnige	dubbelzinnigere	dubbelzinnigste
	n. sing.	dubbelzinnig	dubbelzinniger	dubbelzinnigste
	plural	dubbelzinnige	dubbelzinnigere	dubbelzinnigste
definite		dubbelzinnige	dubbelzinnigere	dubbelzinnigste
partitive		dubbelzinnigs	dubbelzinnigers	—

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.