ducendus
Latin
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | dūcendus | dūcenda | dūcendum | dūcendī | dūcendae | dūcenda | |
| Genitive | dūcendī | dūcendae | dūcendī | dūcendōrum | dūcendārum | dūcendōrum | |
| Dative | dūcendō | dūcendae | dūcendō | dūcendīs | dūcendīs | dūcendīs | |
| Accusative | dūcendum | dūcendam | dūcendum | dūcendōs | dūcendās | dūcenda | |
| Ablative | dūcendō | dūcendā | dūcendō | dūcendīs | dūcendīs | dūcendīs | |
| Vocative | dūcende | dūcenda | dūcendum | dūcendī | dūcendae | dūcenda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.