ducturus
Latin
Etymology
Future active participle of dūcō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | ductūrus | ductūra | ductūrum | ductūrī | ductūrae | ductūra | |
| Genitive | ductūrī | ductūrae | ductūrī | ductūrōrum | ductūrārum | ductūrōrum | |
| Dative | ductūrō | ductūrae | ductūrō | ductūrīs | ductūrīs | ductūrīs | |
| Accusative | ductūrum | ductūram | ductūrum | ductūrōs | ductūrās | ductūra | |
| Ablative | ductūrō | ductūrā | ductūrō | ductūrīs | ductūrīs | ductūrīs | |
| Vocative | ductūre | ductūra | ductūrum | ductūrī | ductūrae | ductūra | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.