dumać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dumati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdu.mat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -umat͡ɕ
  • Syllabification: du‧mać

Verb

dumać impf (perfective wydumać)

  1. (intransitive, literary) to muse, to ponder [+ nad (instrumental) = something]

Conjugation
Conjugation of dumać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dumać
present tense 1st dumam dumamy
2nd dumasz dumacie
3rd duma dumają
impersonal duma się
past tense 1st dumałem dumałam dumaliśmy dumałyśmy
2nd dumałeś dumałaś dumaliście dumałyście
3rd dumał dumała dumało dumali dumały
impersonal dumano
future tense 1st będę dumał,
będę dumać
 będę dumała,
będę dumać
 będziemy dumali,
będziemy dumać
 będziemy dumały,
będziemy dumać
2nd będziesz dumał,
będziesz dumać
 będziesz dumała,
będziesz dumać
 będziecie dumali,
będziecie dumać
 będziecie dumały,
będziecie dumać
3rd będzie dumał,
będzie dumać
 będzie dumała,
będzie dumać
 będzie dumało,
będzie dumać
 będą dumali,
będą dumać
 będą dumały,
będą dumać
impersonal będzie dumać się
conditional 1st dumałbym dumałabym dumalibyśmy dumałybyśmy
2nd dumałbyś dumałabyś dumalibyście dumałybyście
3rd dumałby dumałaby dumałoby dumaliby dumałyby
impersonal dumano by
imperative 1st niech dumam dumajmy
2nd dumaj dumajcie
3rd niech duma niech dumają
active adjectival participle dumający dumająca dumające dumający dumające
contemporary adverbial participle dumając
verbal noun dumanie

Further reading
  • dumać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dumać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.