dusit
See also: dúsít
Czech
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *dušiti.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdusɪt]
Conjugation
Conjugation
| Infinitive | dusit, dusiti | Active adjective | dusící |
|---|---|---|---|
| Verbal noun | dušení | Passive adjective | dušený |
| Present forms | indicative | imperative | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| 1st person | dusím | dusíme | — | dusme |
| 2nd person | dusíš | dusíte | dus | duste |
| 3rd person | dusí | dusí | — | — |
| The future tense: a combination of a future form of být + infinitive dusit. |
| Participles | Past participles | Passive participles | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| masculine animate | dusil | dusili | dušen | dušeni |
| masculine inanimate | dusily | dušeny | ||
| feminine | dusila | dušena | ||
| neuter | dusilo | dusila | dušeno | dušena |
| Transgressives | present | past |
|---|---|---|
| masculine singular | duse | — |
| feminine + neuter singular | dusíc | — |
| plural | dusíce | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.