effodiens
Latin
Etymology
Present participle of effodiō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | effodiēns | effodiēns | effodientēs | effodientia | |
| Genitive | effodientis | effodientis | effodientium | effodientium | |
| Dative | effodientī | effodientī | effodientibus | effodientibus | |
| Accusative | effodientem | effodiēns | effodientēs, effodientīs | effodientia | |
| Ablative | effodiente, effodientī1 | effodiente, effodientī1 | effodientibus | effodientibus | |
| Vocative | effodiēns | effodiēns | effodientēs | effodientia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.