effutio
Latin
Etymology
ex- + a root *fūtō (“to strike”) also found in confūtō, refūtō, and perhaps fūtilis and futuō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /efˈfuː.ti.oː/, [ɛfˈfuːt̪ioː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /efˈfut.t͡si.o/, [efˈfut̪ː͡s̪io]
Verb
effūtiō (present infinitive effūtīre, supine effūtītum); fourth conjugation, no perfect stem
Conjugation
| Conjugation of effūtiō (fourth conjugation, no perfect stem) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | effūtiō | effūtīs | effūtit | effūtīmus | effūtītis | effūtiunt |
| imperfect | effūtiēbam | effūtiēbās | effūtiēbat | effūtiēbāmus | effūtiēbātis | effūtiēbant | |
| future | effūtiam | effūtiēs | effūtiet | effūtiēmus | effūtiētis | effūtient | |
| passive | present | effūtior | effūtīris, effūtīre |
effūtītur | effūtīmur | effūtīminī | effūtiuntur |
| imperfect | effūtiēbar | effūtiēbāris, effūtiēbāre |
effūtiēbātur | effūtiēbāmur | effūtiēbāminī | effūtiēbantur | |
| future | effūtiar | effūtiēris, effūtiēre |
effūtiētur | effūtiēmur | effūtiēminī | effūtientur | |
| perfect | effūtītus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | effūtītus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | effūtītus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | effūtiam | effūtiās | effūtiat | effūtiāmus | effūtiātis | effūtiant |
| imperfect | effūtīrem | effūtīrēs | effūtīret | effūtīrēmus | effūtīrētis | effūtīrent | |
| passive | present | effūtiar | effūtiāris, effūtiāre |
effūtiātur | effūtiāmur | effūtiāminī | effūtiantur |
| imperfect | effūtīrer | effūtīrēris, effūtīrēre |
effūtīrētur | effūtīrēmur | effūtīrēminī | effūtīrentur | |
| perfect | effūtītus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | effūtītus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | effūtī | — | — | effūtīte | — |
| future | — | effūtītō | effūtītō | — | effūtītōte | effūtiuntō | |
| passive | present | — | effūtīre | — | — | effūtīminī | — |
| future | — | effūtītor | effūtītor | — | — | effūtiuntor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | effūtīre | — | effūtītūrum esse | effūtīrī | effūtītum esse | effūtītum īrī | |
| participles | effūtiēns | — | effūtītūrus | — | effūtītus | effūtiendus, effūtiundus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| effūtiendī | effūtiendō | effūtiendum | effūtiendō | effūtītum | effūtītū | ||
References
- “effutio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “effutio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.