ekologi

See also: ekoloģu and ekoloģi

Finnish

Etymology

eko- +‎ -logi

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈekoloɡi/, [ˈe̞ko̞ˌlo̞ɡi]
  • Rhymes: -oɡi
  • Syllabification(key): e‧ko‧lo‧gi

Noun

ekologi

  1. ecologist

Declension
Inflection of ekologi (Kotus type 5/risti, no gradation)
nominative ekologi ekologit
genitive ekologin ekologien
partitive ekologia ekologeja
illative ekologiin ekologeihin
singular plural
nominative ekologi ekologit
accusative nom. ekologi ekologit
gen. ekologin
genitive ekologin ekologien
partitive ekologia ekologeja
inessive ekologissa ekologeissa
elative ekologista ekologeista
illative ekologiin ekologeihin
adessive ekologilla ekologeilla
ablative ekologilta ekologeilta
allative ekologille ekologeille
essive ekologina ekologeina
translative ekologiksi ekologeiksi
instructive — ekologein
abessive ekologitta ekologeitta
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of ekologi (type risti)
first-person singular possessor
singular plural
nominative ekologini ekologini
accusative nom. ekologini ekologini
gen. ekologini
genitive ekologini ekologieni
partitive ekologiani ekologejani
inessive ekologissani ekologeissani
elative ekologistani ekologeistani
illative ekologiini ekologeihini
adessive ekologillani ekologeillani
ablative ekologiltani ekologeiltani
allative ekologilleni ekologeilleni
essive ekologinani ekologeinani
translative ekologikseni ekologeikseni
instructive — —
abessive ekologittani ekologeittani
comitative — ekologeineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative ekologisi ekologisi
accusative nom. ekologisi ekologisi
gen. ekologisi
genitive ekologisi ekologiesi
partitive ekologiasi ekologejasi
inessive ekologissasi ekologeissasi
elative ekologistasi ekologeistasi
illative ekologiisi ekologeihisi
adessive ekologillasi ekologeillasi
ablative ekologiltasi ekologeiltasi
allative ekologillesi ekologeillesi
essive ekologinasi ekologeinasi
translative ekologiksesi ekologeiksesi
instructive — —
abessive ekologittasi ekologeittasi
comitative — ekologeinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative ekologimme ekologimme
accusative nom. ekologimme ekologimme
gen. ekologimme
genitive ekologimme ekologiemme
partitive ekologiamme ekologejamme
inessive ekologissamme ekologeissamme
elative ekologistamme ekologeistamme
illative ekologiimme ekologeihimme
adessive ekologillamme ekologeillamme
ablative ekologiltamme ekologeiltamme
allative ekologillemme ekologeillemme
essive ekologinamme ekologeinamme
translative ekologiksemme ekologeiksemme
instructive — —
abessive ekologittamme ekologeittamme
comitative — ekologeinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative ekologinne ekologinne
accusative nom. ekologinne ekologinne
gen. ekologinne
genitive ekologinne ekologienne
partitive ekologianne ekologejanne
inessive ekologissanne ekologeissanne
elative ekologistanne ekologeistanne
illative ekologiinne ekologeihinne
adessive ekologillanne ekologeillanne
ablative ekologiltanne ekologeiltanne
allative ekologillenne ekologeillenne
essive ekologinanne ekologeinanne
translative ekologiksenne ekologeiksenne
instructive — —
abessive ekologittanne ekologeittanne
comitative — ekologeinenne
third-person possessor
singular plural
nominative ekologinsa ekologinsa
accusative nom. ekologinsa ekologinsa
gen. ekologinsa
genitive ekologinsa ekologiensa
partitive ekologiaan
ekologiansa		 ekologejaan
ekologejansa
inessive ekologissaan
ekologissansa		 ekologeissaan
ekologeissansa
elative ekologistaan
ekologistansa		 ekologeistaan
ekologeistansa
illative ekologiinsa ekologeihinsa
adessive ekologillaan
ekologillansa		 ekologeillaan
ekologeillansa
ablative ekologiltaan
ekologiltansa		 ekologeiltaan
ekologeiltansa
allative ekologilleen
ekologillensa		 ekologeilleen
ekologeillensa
essive ekologinaan
ekologinansa		 ekologeinaan
ekologeinansa
translative ekologikseen
ekologiksensa		 ekologeikseen
ekologeiksensa
instructive — —
abessive ekologittaan
ekologittansa		 ekologeittaan
ekologeittansa
comitative — ekologeineen
ekologeinensa

Indonesian

Etymology

From Dutch ecologie, from German Ökologie (coined by Ernst Haeckel), from Ancient Greek οἶκος (oîkos, “house”) +‎ -λογία (-logía, “study of”).

Pronunciation
  • IPA(key): [ekoˈlo.ɡi]
  • Hyphenation: éko‧lo‧gi

Noun

ékologi

  1. ecology, the branch of biology dealing with the relationships of organisms with their environment and with each other.

Compounds
  • ekologi antariksa
  • ekologi bahasa
  • ekologi ekosistem
  • ekologi habitat
  • ekologi hewan
  • ekologi manusia
  • ekologi pelestarian
  • ekologi populasi
  • ekologi produksi
  • ekologi purbakala
  • ekologi radiasi
  • ekologi serangga
  • ekologi sosial
  • ekologi taksonomi
  • ekologi tumbuhan
  • ekologi tumbuhan pengganggu

Further reading

Latvian

Noun

ekologi m

  1. nominative plural form of ekologs
  2. vocative plural form of ekologs

Malay

Alternative forms

Etymology

eko- +‎ -logi, from Dutch ecologie.

Pronunciation
  • IPA(key): /ekoloɡi/

Noun

ekologi (Jawi spelling ايکولوݢي)

  1. ecology (branch of biology)

Synonyms

Swedish

Etymology

eko- +‎ -logi

Pronunciation
  • Audio(file)

Noun

ekologi c

  1. ecology

Declension
Declension of ekologi 
Uncountable
Indefinite Definite
Nominative ekologi ekologin — —
Genitive ekologis ekologins — —
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.