emblicus
Latin
Etymology
Ultimately from Sanskrit आमलक (āmalaka)
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈem.bli.kus/, [ˈɛm.blɪ.kʊs]
Adjective
emblicus (feminine emblica, neuter emblicum); first/second declension
- emblic (attributive)
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | emblicus | emblica | emblicum | emblicī | emblicae | emblica | |
| Genitive | emblicī | emblicae | emblicī | emblicōrum | emblicārum | emblicōrum | |
| Dative | emblicō | emblicae | emblicō | emblicīs | emblicīs | emblicīs | |
| Accusative | emblicum | emblicam | emblicum | emblicōs | emblicās | emblica | |
| Ablative | emblicō | emblicā | emblicō | emblicīs | emblicīs | emblicīs | |
| Vocative | emblice | emblica | emblicum | emblicī | emblicae | emblica | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.