emigratus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of ēmigrō
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | ēmigrātus | ēmigrāta | ēmigrātum | ēmigrātī | ēmigrātae | ēmigrāta | |
| Genitive | ēmigrātī | ēmigrātae | ēmigrātī | ēmigrātōrum | ēmigrātārum | ēmigrātōrum | |
| Dative | ēmigrātō | ēmigrātae | ēmigrātō | ēmigrātīs | ēmigrātīs | ēmigrātīs | |
| Accusative | ēmigrātum | ēmigrātam | ēmigrātum | ēmigrātōs | ēmigrātās | ēmigrāta | |
| Ablative | ēmigrātō | ēmigrātā | ēmigrātō | ēmigrātīs | ēmigrātīs | ēmigrātīs | |
| Vocative | ēmigrāte | ēmigrāta | ēmigrātum | ēmigrātī | ēmigrātae | ēmigrāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.