emolliens
Latin
Etymology
Present participle of ēmolliō
Declension
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | ēmolliēns | ēmolliēns | ēmollientēs | ēmollientia | |
| Genitive | ēmollientis | ēmollientis | ēmollientium | ēmollientium | |
| Dative | ēmollientī | ēmollientī | ēmollientibus | ēmollientibus | |
| Accusative | ēmollientem | ēmolliēns | ēmollientēs, ēmollientīs | ēmollientia | |
| Ablative | ēmolliente, ēmollientī1 | ēmolliente, ēmollientī1 | ēmollientibus | ēmollientibus | |
| Vocative | ēmolliēns | ēmolliēns | ēmollientēs | ēmollientia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.