enkordigar
Ido
Verb
enkordigar (present tense enkordigas, past tense enkordigis, future tense enkordigos, imperative enkordigez, conditional enkordigus)
- (transitive) to string (put on string)
Conjugation
Conjugation of enkordigar
![]() |
present | past | future | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | enkordigar | enkordigir | enkordigor | ||||
| tense | enkordigas | enkordigis | enkordigos | ||||
| conditional | enkordigus | ||||||
| imperative | enkordigez | ||||||
| adjective active participle | enkordiganta | enkordiginta | enkordigonta | ||||
| adverbial active participle | enkordigante | enkordiginte | enkordigonte | ||||
| nominal active participle | singular | enkordiganto | enkordiginto | enkordigonto | |||
| plural | enkordiganti | enkordiginti | enkordigonti | ||||
| adjective passive participle | enkordigata | enkordigita | enkordigota | ||||
| adverbial passive participle | enkordigate | enkordigite | enkordigote | ||||
| nominal passive participle | singular | enkordigato | enkordigito | enkordigoto | |||
| plural | enkordigati | enkordigiti | enkordigoti | ||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.
