ereje
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɛrɛjɛ]
- Hyphenation: ere‧je
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | ereje | — |
| accusative | erejét | — |
| dative | erejének | — |
| instrumental | erejével | — |
| causal-final | erejéért | — |
| translative | erejévé | — |
| terminative | erejéig | — |
| essive-formal | erejeként | — |
| essive-modal | erejéül | — |
| inessive | erejében | — |
| superessive | erején | — |
| adessive | erejénél | — |
| illative | erejébe | — |
| sublative | erejére | — |
| allative | erejéhez | — |
| elative | erejéből | — |
| delative | erejéről | — |
| ablative | erejétől | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.