ergenlik

Turkish

Etymology

From ergen (“adolescent”) +‎ -lik (“-ness”).

Pronunciation
  • IPA(key): [eɾɟenˈlic]

Noun

ergenlik (definite accusative ergenliği, plural ergenlikler)

  1. adolescence (period between childhood and maturity)
  2. state of being an adolescent

Declension
Inflection
Nominative ergenlik
Definite accusative ergenliği
Singular Plural
Nominative ergenlik ergenlikler
Definite accusative ergenliği ergenlikleri
Dative ergenliğe ergenliklere
Locative ergenlikte ergenliklerde
Ablative ergenlikten ergenliklerden
Genitive ergenliğin ergenliklerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular ergenliğim ergenliklerim
2nd singular ergenliğin ergenliklerin
3rd singular ergenliği ergenlikleri
1st plural ergenliğimiz ergenliklerimiz
2nd plural ergenliğiniz ergenlikleriniz
3rd plural ergenlikleri ergenlikleri

Derived terms
  • ergenlik dönemi, ergenlik çağı
  • ergenliğe girmek
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.