espoliar
Portuguese
Verb
espoliar (first-person singular present espolio, first-person singular preterite espoliei, past participle espoliado)
Conjugation
Conjugation of espoliar (See Appendix:Portuguese verbs)
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| First-person (eu) |
Second-person (tu) |
Third-person (ele / ela / você) |
First-person (nós) |
Second-person (vós) |
Third-person (eles / elas / vocês) | |
| Infinitive | ||||||
| Impersonal | espoliar | |||||
| Personal | espoliar | espoliares | espoliar | espoliarmos | espoliardes | espoliarem |
| Gerund | ||||||
| espoliando | ||||||
| Past participle | ||||||
| Masculine | espoliado | espoliados | ||||
| Feminine | espoliada | espoliadas | ||||
| Indicative | ||||||
| Present | espolio | espolias | espolia | espoliamos | espoliais | espoliam |
| Imperfect | espoliava | espoliavas | espoliava | espoliávamos | espoliáveis | espoliavam |
| Preterite | espoliei | espoliaste | espoliou | espoliamos1, espoliámos2 | espoliastes | espoliaram |
| Pluperfect | espoliara | espoliaras | espoliara | espoliáramos | espoliáreis | espoliaram |
| Future | espoliarei | espoliarás | espoliará | espoliaremos | espoliareis | espoliarão |
| Conditional | ||||||
| espoliaria | espoliarias | espoliaria | espoliaríamos | espoliaríeis | espoliariam | |
| Subjunctive | ||||||
| Present | espolie | espolies | espolie | espoliemos | espolieis | espoliem |
| Imperfect | espoliasse | espoliasses | espoliasse | espoliássemos | espoliásseis | espoliassem |
| Future | espoliar | espoliares | espoliar | espoliarmos | espoliardes | espoliarem |
| Imperative | ||||||
| Affirmative | espolia | espolie | espoliemos | espoliai | espoliem | |
| Negative (não) | não espolies | não espolie | não espoliemos | não espolieis | não espoliem | |
1Brazil.
2Portugal.
Spanish
Verb
espoliar (first-person singular present espolio, first-person singular preterite espolié, past participle espoliado)
- Alternative spelling of expoliar
Conjugation
Conjugation of espoliar (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of espoliar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive espoliar | |||||||
| dative | espoliarme | espoliarte | espoliarle, espoliarse | espoliarnos | espoliaros | espoliarles, espoliarse | |
| accusative | espoliarme | espoliarte | espoliarlo, espoliarla, espoliarse | espoliarnos | espoliaros | espoliarlos, espoliarlas, espoliarse | |
| with gerund espoliando | |||||||
| dative | espoliándome | espoliándote | espoliándole, espoliándose | espoliándonos | espoliándoos | espoliándoles, espoliándose | |
| accusative | espoliándome | espoliándote | espoliándolo, espoliándola, espoliándose | espoliándonos | espoliándoos | espoliándolos, espoliándolas, espoliándose | |
| with informal second-person singular tú imperative espolia | |||||||
| dative | espóliame | espóliate | espóliale | espólianos | not used | espóliales | |
| accusative | espóliame | espóliate | espólialo, espóliala | espólianos | not used | espólialos, espólialas | |
| with informal second-person singular vos imperative espoliá | |||||||
| dative | espoliame | espoliate | espoliale | espolianos | not used | espoliales | |
| accusative | espoliame | espoliate | espolialo, espoliala | espolianos | not used | espolialos, espolialas | |
| with formal second-person singular imperative espolie | |||||||
| dative | espólieme | not used | espóliele, espóliese | espólienos | not used | espólieles | |
| accusative | espólieme | not used | espólielo, espóliela, espóliese | espólienos | not used | espólielos, espólielas | |
| with first-person plural imperative espoliemos | |||||||
| dative | not used | espoliémoste | espoliémosle | espoliémonos | espoliémoos | espoliémosles | |
| accusative | not used | espoliémoste | espoliémoslo, espoliémosla | espoliémonos | espoliémoos | espoliémoslos, espoliémoslas | |
| with informal second-person plural imperative espoliad | |||||||
| dative | espoliadme | not used | espoliadle | espoliadnos | espoliaos | espoliadles | |
| accusative | espoliadme | not used | espoliadlo, espoliadla | espoliadnos | espoliaos | espoliadlos, espoliadlas | |
| with formal second-person plural imperative espolien | |||||||
| dative | espólienme | not used | espólienle | espóliennos | not used | espólienles, espóliense | |
| accusative | espólienme | not used | espólienlo, espólienla | espóliennos | not used | espólienlos, espólienlas, espóliense | |
Further reading
- “espoliar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.