evinciendus
Latin
Etymology
Future passive participle of ēvinciō
Participle
evinciendus m (feminine evincienda, neuter evinciendum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | ēvinciendus | ēvincienda | ēvinciendum | ēvinciendī | ēvinciendae | ēvincienda | |
| Genitive | ēvinciendī | ēvinciendae | ēvinciendī | ēvinciendōrum | ēvinciendārum | ēvinciendōrum | |
| Dative | ēvinciendō | ēvinciendae | ēvinciendō | ēvinciendīs | ēvinciendīs | ēvinciendīs | |
| Accusative | ēvinciendum | ēvinciendam | ēvinciendum | ēvinciendōs | ēvinciendās | ēvincienda | |
| Ablative | ēvinciendō | ēvinciendā | ēvinciendō | ēvinciendīs | ēvinciendīs | ēvinciendīs | |
| Vocative | ēvinciende | ēvincienda | ēvinciendum | ēvinciendī | ēvinciendae | ēvincienda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.