evocans
Latin
Etymology
Present participle of ēvocō.
Participle
ēvocāns m, f, n (genitive ēvocantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | ēvocāns | ēvocāns | ēvocantēs | ēvocantia | |
| Genitive | ēvocantis | ēvocantis | ēvocantium | ēvocantium | |
| Dative | ēvocantī | ēvocantī | ēvocantibus | ēvocantibus | |
| Accusative | ēvocantem | ēvocāns | ēvocantēs, ēvocantīs | ēvocantia | |
| Ablative | ēvocante, ēvocantī1 | ēvocante, ēvocantī1 | ēvocantibus | ēvocantibus | |
| Vocative | ēvocāns | ēvocāns | ēvocantēs | ēvocantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.