exardens
Latin
Etymology
Present participle of exardeō
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | exardēns | exardēns | exardentēs | exardentia | |
| Genitive | exardentis | exardentis | exardentium | exardentium | |
| Dative | exardentī | exardentī | exardentibus | exardentibus | |
| Accusative | exardentem | exardēns | exardentēs, exardentīs | exardentia | |
| Ablative | exardente, exardentī1 | exardente, exardentī1 | exardentibus | exardentibus | |
| Vocative | exardēns | exardēns | exardentēs | exardentia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.