exauguro
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ekˈsau̯.ɡu.roː/, [ɛkˈs̠äu̯ɡʊroː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ekˈsau̯.ɡu.ro/, [eɡˈzäːu̯ɡuro]
Verb
exaugurō (present infinitive exaugurāre, perfect active exaugurāvī, supine exaugurātum); first conjugation
Conjugation
| Conjugation of exaugurō (first conjugation) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | exaugurō | exaugurās | exaugurat | exaugurāmus | exaugurātis | exaugurant |
| imperfect | exaugurābam | exaugurābās | exaugurābat | exaugurābāmus | exaugurābātis | exaugurābant | |
| future | exaugurābō | exaugurābis | exaugurābit | exaugurābimus | exaugurābitis | exaugurābunt | |
| perfect | exaugurāvī | exaugurāvistī | exaugurāvit | exaugurāvimus | exaugurāvistis | exaugurāvērunt, exaugurāvēre | |
| pluperfect | exaugurāveram | exaugurāverās | exaugurāverat | exaugurāverāmus | exaugurāverātis | exaugurāverant | |
| future perfect | exaugurāverō | exaugurāveris | exaugurāverit | exaugurāverimus | exaugurāveritis | exaugurāverint | |
| passive | present | exauguror | exaugurāris, exaugurāre |
exaugurātur | exaugurāmur | exaugurāminī | exaugurantur |
| imperfect | exaugurābar | exaugurābāris, exaugurābāre |
exaugurābātur | exaugurābāmur | exaugurābāminī | exaugurābantur | |
| future | exaugurābor | exaugurāberis, exaugurābere |
exaugurābitur | exaugurābimur | exaugurābiminī | exaugurābuntur | |
| perfect | exaugurātus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | exaugurātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | exaugurātus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | exaugurem | exaugurēs | exauguret | exaugurēmus | exaugurētis | exaugurent |
| imperfect | exaugurārem | exaugurārēs | exaugurāret | exaugurārēmus | exaugurārētis | exaugurārent | |
| perfect | exaugurāverim | exaugurāverīs | exaugurāverit | exaugurāverīmus | exaugurāverītis | exaugurāverint | |
| pluperfect | exaugurāvissem | exaugurāvissēs | exaugurāvisset | exaugurāvissēmus | exaugurāvissētis | exaugurāvissent | |
| passive | present | exaugurer | exaugurēris, exaugurēre |
exaugurētur | exaugurēmur | exaugurēminī | exaugurentur |
| imperfect | exaugurārer | exaugurārēris, exaugurārēre |
exaugurārētur | exaugurārēmur | exaugurārēminī | exaugurārentur | |
| perfect | exaugurātus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | exaugurātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | exaugurā | — | — | exaugurāte | — |
| future | — | exaugurātō | exaugurātō | — | exaugurātōte | exaugurantō | |
| passive | present | — | exaugurāre | — | — | exaugurāminī | — |
| future | — | exaugurātor | exaugurātor | — | — | exaugurantor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | exaugurāre | exaugurāvisse | exaugurātūrum esse | exaugurārī | exaugurātum esse | exaugurātum īrī | |
| participles | exaugurāns | — | exaugurātūrus | — | exaugurātus | exaugurandus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| exaugurandī | exaugurandō | exaugurandum | exaugurandō | exaugurātum | exaugurātū | ||
Derived terms
References
- “exauguro”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- exauguro in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.