excio
Latin
Alternative forms
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈek.ski.oː/, [ˈɛks̠kioː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈek.ʃi.o/, [ˈɛkʃio]
Verb
exciō (present infinitive excīre, perfect active excīvī or exciī, supine excitum or excītum); fourth conjugation
Conjugation
| Conjugation of exciō (fourth conjugation) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | exciō | excīs | excit | excīmus | excītis | exciunt |
| imperfect | exciēbam | exciēbās | exciēbat | exciēbāmus | exciēbātis | exciēbant | |
| future | exciam | exciēs | exciet | exciēmus | exciētis | excient | |
| perfect | excīvī, exciī |
excīvistī, exciistī |
excīvit, exciit |
excīvimus, exciimus |
excīvistis, exciistis |
excīvērunt, excīvēre, exciērunt, exciēre | |
| pluperfect | excīveram, excieram |
excīverās, excierās |
excīverat, excierat |
excīverāmus, excierāmus |
excīverātis, excierātis |
excīverant, excierant | |
| future perfect | excīverō, excierō |
excīveris, excieris |
excīverit, excierit |
excīverimus, excierimus |
excīveritis, excieritis |
excīverint, excierint | |
| passive | present | excior | excīris, excīre |
excītur | excīmur | excīminī | exciuntur |
| imperfect | exciēbar | exciēbāris, exciēbāre |
exciēbātur | exciēbāmur | exciēbāminī | exciēbantur | |
| future | exciar | exciēris, exciēre |
exciētur | exciēmur | exciēminī | excientur | |
| perfect | excitus or excītus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | excitus or excītus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | excitus or excītus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | exciam | exciās | exciat | exciāmus | exciātis | exciant |
| imperfect | excīrem | excīrēs | excīret | excīrēmus | excīrētis | excīrent | |
| perfect | excīverim, excierim |
excīverīs, excierīs |
excīverit, excierit |
excīverīmus, excierīmus |
excīverītis, excierītis |
excīverint, excierint | |
| pluperfect | excīvissem, exciissem |
excīvissēs, exciissēs |
excīvisset, exciisset |
excīvissēmus, exciissēmus |
excīvissētis, exciissētis |
excīvissent, exciissent | |
| passive | present | exciar | exciāris, exciāre |
exciātur | exciāmur | exciāminī | exciantur |
| imperfect | excīrer | excīrēris, excīrēre |
excīrētur | excīrēmur | excīrēminī | excīrentur | |
| perfect | excitus or excītus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | excitus or excītus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | excī | — | — | excīte | — |
| future | — | excītō | excītō | — | excītōte | exciuntō | |
| passive | present | — | excīre | — | — | excīminī | — |
| future | — | excītor | excītor | — | — | exciuntor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | excīre | excīvisse, exciisse |
excitūrum esse, excītūrum esse |
excīrī | excitum esse, excītum esse |
excitum īrī, excītum īrī | |
| participles | exciēns | — | excitūrus, excītūrus |
— | excitus, excītus |
exciendus, exciundus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| exciendī | exciendō | exciendum | exciendō | excitum, excītum |
excitū, excītū | ||
References
- “excio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- excio in Enrico Olivetti, editor (2003-2023) Dizionario Latino, Olivetti Media Communication
- excio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.