excogitandus
Latin
Etymology
Future passive participle of excōgitō.
Participle
excōgitandus m (feminine excōgitanda, neuter excōgitandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | excōgitandus | excōgitanda | excōgitandum | excōgitandī | excōgitandae | excōgitanda | |
| Genitive | excōgitandī | excōgitandae | excōgitandī | excōgitandōrum | excōgitandārum | excōgitandōrum | |
| Dative | excōgitandō | excōgitandae | excōgitandō | excōgitandīs | excōgitandīs | excōgitandīs | |
| Accusative | excōgitandum | excōgitandam | excōgitandum | excōgitandōs | excōgitandās | excōgitanda | |
| Ablative | excōgitandō | excōgitandā | excōgitandō | excōgitandīs | excōgitandīs | excōgitandīs | |
| Vocative | excōgitande | excōgitanda | excōgitandum | excōgitandī | excōgitandae | excōgitanda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.