exhaleren
Dutch
Etymology
Borrowed from Middle French exhaler, from Latin exhālō.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌɛks.ɦaːˈleː.rə(n)/
- Hyphenation: ex‧ha‧le‧ren
- Rhymes: -eːrən
Inflection
| Inflection of exhaleren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | exhaleren | |||
| past singular | exhaleerde | |||
| past participle | geëxhaleerd | |||
| infinitive | exhaleren | |||
| gerund | exhaleren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | exhaleer | exhaleerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | exhaleert | exhaleerde | ||
| 2nd person sing. (u) | exhaleert | exhaleerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | exhaleert | exhaleerde | ||
| 3rd person singular | exhaleert | exhaleerde | ||
| plural | exhaleren | exhaleerden | ||
| subjunctive sing.1 | exhalere | exhaleerde | ||
| subjunctive plur.1 | exhaleren | exhaleerden | ||
| imperative sing. | exhaleer | |||
| imperative plur.1 | exhaleert | |||
| participles | exhalerend | geëxhaleerd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Related terms
- exhalatie
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.