exiturus
Latin
Etymology
Future active participle of exeō (“[I] exit, depart”).
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | exitūrus | exitūra | exitūrum | exitūrī | exitūrae | exitūra | |
| Genitive | exitūrī | exitūrae | exitūrī | exitūrōrum | exitūrārum | exitūrōrum | |
| Dative | exitūrō | exitūrō | exitūrīs | ||||
| Accusative | exitūrum | exitūram | exitūrum | exitūrōs | exitūrās | exitūra | |
| Ablative | exitūrō | exitūrā | exitūrō | exitūrīs | |||
| Vocative | exitūre | exitūra | exitūrum | exitūrī | exitūrae | exitūra | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.