exorior
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ekˈso.ri.or/, [ɛkˈs̠ɔriɔr]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ekˈso.ri.or/, [eɡˈzɔːrior]
Verb
exorior (present infinitive exorīrī, perfect active exortus sum); fourth conjugation, deponent
Conjugation
| Conjugation of exorior (fourth conjugation, deponent) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | exorior | exorīris, exorīre |
exorītur | exorīmur | exorīminī | exoriuntur |
| imperfect | exoriēbar | exoriēbāris, exoriēbāre |
exoriēbātur | exoriēbāmur | exoriēbāminī | exoriēbantur | |
| future | exoriar | exoriēris, exoriēre |
exoriētur | exoriēmur | exoriēminī | exorientur | |
| perfect | exortus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | exortus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | exortus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | exoriar | exoriāris, exoriāre |
exoriātur | exoriāmur | exoriāminī | exoriantur |
| imperfect | exorīrer | exorīrēris, exorīrēre |
exorīrētur | exorīrēmur | exorīrēminī | exorīrentur | |
| perfect | exortus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | exortus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | exorīre | — | — | exorīminī | — |
| future | — | exorītor | exorītor | — | — | exoriuntor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | exorīrī | exortum esse | exoritūrum esse | — | — | — | |
| participles | exoriēns | exortus | exoritūrus | — | — | exoriendus, exoriundus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| exoriendī | exoriendō | exoriendum | exoriendō | exortum | exortū | ||
References
- “exorior”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “exorior”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- exorior in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.