exstimulo
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ekˈsti.mu.loː/, [ɛkˈs̠t̪ɪmʊɫ̪oː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ekˈsti.mu.lo/, [ekˈst̪iːmulo]
Verb
exstimulō (present infinitive exstimulāre, perfect active exstimulāvī, supine exstimulātum); first conjugation
Conjugation
| Conjugation of exstimulō (first conjugation) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | exstimulō | exstimulās | exstimulat | exstimulāmus | exstimulātis | exstimulant |
| imperfect | exstimulābam | exstimulābās | exstimulābat | exstimulābāmus | exstimulābātis | exstimulābant | |
| future | exstimulābō | exstimulābis | exstimulābit | exstimulābimus | exstimulābitis | exstimulābunt | |
| perfect | exstimulāvī | exstimulāvistī | exstimulāvit | exstimulāvimus | exstimulāvistis | exstimulāvērunt, exstimulāvēre | |
| pluperfect | exstimulāveram | exstimulāverās | exstimulāverat | exstimulāverāmus | exstimulāverātis | exstimulāverant | |
| future perfect | exstimulāverō | exstimulāveris | exstimulāverit | exstimulāverimus | exstimulāveritis | exstimulāverint | |
| passive | present | exstimulor | exstimulāris, exstimulāre |
exstimulātur | exstimulāmur | exstimulāminī | exstimulantur |
| imperfect | exstimulābar | exstimulābāris, exstimulābāre |
exstimulābātur | exstimulābāmur | exstimulābāminī | exstimulābantur | |
| future | exstimulābor | exstimulāberis, exstimulābere |
exstimulābitur | exstimulābimur | exstimulābiminī | exstimulābuntur | |
| perfect | exstimulātus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | exstimulātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | exstimulātus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | exstimulem | exstimulēs | exstimulet | exstimulēmus | exstimulētis | exstimulent |
| imperfect | exstimulārem | exstimulārēs | exstimulāret | exstimulārēmus | exstimulārētis | exstimulārent | |
| perfect | exstimulāverim | exstimulāverīs | exstimulāverit | exstimulāverīmus | exstimulāverītis | exstimulāverint | |
| pluperfect | exstimulāvissem | exstimulāvissēs | exstimulāvisset | exstimulāvissēmus | exstimulāvissētis | exstimulāvissent | |
| passive | present | exstimuler | exstimulēris, exstimulēre |
exstimulētur | exstimulēmur | exstimulēminī | exstimulentur |
| imperfect | exstimulārer | exstimulārēris, exstimulārēre |
exstimulārētur | exstimulārēmur | exstimulārēminī | exstimulārentur | |
| perfect | exstimulātus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | exstimulātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | exstimulā | — | — | exstimulāte | — |
| future | — | exstimulātō | exstimulātō | — | exstimulātōte | exstimulantō | |
| passive | present | — | exstimulāre | — | — | exstimulāminī | — |
| future | — | exstimulātor | exstimulātor | — | — | exstimulantor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | exstimulāre | exstimulāvisse | exstimulātūrum esse | exstimulārī | exstimulātum esse | exstimulātum īrī | |
| participles | exstimulāns | — | exstimulātūrus | — | exstimulātus | exstimulandus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| exstimulandī | exstimulandō | exstimulandum | exstimulandō | exstimulātum | exstimulātū | ||
References
- “exstimulo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “exstimulo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.