exturbaturus
Latin
Etymology
Future active participle of exturbō.
Participle
exturbātūrus m (feminine exturbātūra, neuter exturbātūrum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | exturbātūrus | exturbātūra | exturbātūrum | exturbātūrī | exturbātūrae | exturbātūra | |
| Genitive | exturbātūrī | exturbātūrae | exturbātūrī | exturbātūrōrum | exturbātūrārum | exturbātūrōrum | |
| Dative | exturbātūrō | exturbātūrae | exturbātūrō | exturbātūrīs | exturbātūrīs | exturbātūrīs | |
| Accusative | exturbātūrum | exturbātūram | exturbātūrum | exturbātūrōs | exturbātūrās | exturbātūra | |
| Ablative | exturbātūrō | exturbātūrā | exturbātūrō | exturbātūrīs | exturbātūrīs | exturbātūrīs | |
| Vocative | exturbātūre | exturbātūra | exturbātūrum | exturbātūrī | exturbātūrae | exturbātūra | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.