exuendus
Latin
Etymology
Future passive participle of exuō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | exuendus | exuenda | exuendum | exuendī | exuendae | exuenda | |
| Genitive | exuendī | exuendae | exuendī | exuendōrum | exuendārum | exuendōrum | |
| Dative | exuendō | exuendae | exuendō | exuendīs | exuendīs | exuendīs | |
| Accusative | exuendum | exuendam | exuendum | exuendōs | exuendās | exuenda | |
| Ablative | exuendō | exuendā | exuendō | exuendīs | exuendīs | exuendīs | |
| Vocative | exuende | exuenda | exuendum | exuendī | exuendae | exuenda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.