fék
See also: fek
Hungarian
    
    Etymology
    
From Proto-Ugric *päkkɜ (“bridle, rein”).[1]
Pronunciation
    
- IPA(key): [ˈfeːk]
- Hyphenation: fék
- Rhymes: -eːk
Noun
    
fék (plural fékek)
Declension
    
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | fék | fékek | 
| accusative | féket | fékeket | 
| dative | féknek | fékeknek | 
| instrumental | fékkel | fékekkel | 
| causal-final | fékért | fékekért | 
| translative | fékké | fékekké | 
| terminative | fékig | fékekig | 
| essive-formal | fékként | fékekként | 
| essive-modal | — | — | 
| inessive | fékben | fékekben | 
| superessive | féken | fékeken | 
| adessive | féknél | fékeknél | 
| illative | fékbe | fékekbe | 
| sublative | fékre | fékekre | 
| allative | fékhez | fékekhez | 
| elative | fékből | fékekből | 
| delative | fékről | fékekről | 
| ablative | féktől | fékektől | 
| non-attributive possessive - singular | féké | fékeké | 
| non-attributive possessive - plural | fékéi | fékekéi | 
| Possessive forms of fék | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions | 
| 1st person sing. | fékem | fékeim fékjeim | 
| 2nd person sing. | féked | fékeid fékjeid | 
| 3rd person sing. | féke fékje | fékei fékjei | 
| 1st person plural | fékünk | fékeink fékjeink | 
| 2nd person plural | féketek | fékeitek fékjeitek | 
| 3rd person plural | fékük fékjük | fékeik fékjeik | 
References
    
- Entry #1821 in Uralonet, online Uralic etymological database of the Research Institute for Linguistics, Hungary.
Further reading
    
- fék in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.