fırkateyn

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish فرقتین‎ (fırkateyn).

Pronunciation
  • Hyphenation: fır‧ka‧teyn

Noun

fırkateyn (definite accusative fırkateyni, plural fırkateynler)

  1. frigate

Declension
Inflection
Nominative fırkateyn
Definite accusative fırkateyni
Singular Plural
Nominative fırkateyn fırkateynler
Definite accusative fırkateyni fırkateynleri
Dative fırkateyne fırkateynlere
Locative fırkateynde fırkateynlerde
Ablative fırkateynden fırkateynlerden
Genitive fırkateynin fırkateynlerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular fırkateynim fırkateynlerim
2nd singular fırkateynin fırkateynlerin
3rd singular fırkateyni fırkateynleri
1st plural fırkateynimiz fırkateynlerimiz
2nd plural fırkateyniniz fırkateynleriniz
3rd plural fırkateynleri fırkateynleri
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.