fırsat

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish فرصت‎ (fırsat), Arabic فُرْصَة‎ (furṣa).

Noun

fırsat (definite accusative fırsatı, plural fırsatlar)

  1. opportunity, chance, occasion
  2. leisure, break, freedom, permit

Declension
Inflection
Nominative fırsat
Definite accusative fırsatı
Singular Plural
Nominative fırsat fırsatlar
Definite accusative fırsatı fırsatları
Dative fırsata fırsatlara
Locative fırsatta fırsatlarda
Ablative fırsattan fırsatlardan
Genitive fırsatın fırsatların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular fırsatım fırsatlarım
2nd singular fırsatın fırsatların
3rd singular fırsatı fırsatları
1st plural fırsatımız fırsatlarımız
2nd plural fırsatınız fırsatlarınız
3rd plural fırsatları fırsatları
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.