fabricatus
Latin
    
    Etymology
    
Perfect passive participle of fabricō.
Participle
    
fabricātus (feminine fabricāta, neuter fabricātum); first/second-declension participle
Declension
    
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | fabricātus | fabricāta | fabricātum | fabricātī | fabricātae | fabricāta | |
| Genitive | fabricātī | fabricātae | fabricātī | fabricātōrum | fabricātārum | fabricātōrum | |
| Dative | fabricātō | fabricātō | fabricātīs | ||||
| Accusative | fabricātum | fabricātam | fabricātum | fabricātōs | fabricātās | fabricāta | |
| Ablative | fabricātō | fabricātā | fabricātō | fabricātīs | |||
| Vocative | fabricāte | fabricāta | fabricātum | fabricātī | fabricātae | fabricāta | |
Derived terms
    
References
    
- “fabricatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- fabricatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- fabricatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co. - (ambiguous) God made the world: deus mundum aedificavit, fabricatus est, effecit (not creavit)
 
- (ambiguous) God made the world: deus mundum aedificavit, fabricatus est, effecit (not creavit)
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.