faciens
Latin
Etymology
Present active participle of faciō.
Participle
faciēns m, f, n (genitive facientis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | faciēns | faciēns | facientēs | facientia | |
| Genitive | facientis | facientis | facientium | facientium | |
| Dative | facientī | facientī | facientibus | facientibus | |
| Accusative | facientem | faciēns | facientēs, facientīs | facientia | |
| Ablative | faciente, facientī1 | faciente, facientī1 | facientibus | facientibus | |
| Vocative | faciēns | faciēns | facientēs | facientia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.