factatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of factō
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | factātus | factāta | factātum | factātī | factātae | factāta | |
| Genitive | factātī | factātae | factātī | factātōrum | factātārum | factātōrum | |
| Dative | factātō | factātae | factātō | factātīs | factātīs | factātīs | |
| Accusative | factātum | factātam | factātum | factātōs | factātās | factāta | |
| Ablative | factātō | factātā | factātō | factātīs | factātīs | factātīs | |
| Vocative | factāte | factāta | factātum | factātī | factātae | factāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.