faeculentus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /fae̯.kuˈlen.tus/, [fäe̯kʊˈɫ̪ɛn̪t̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /fe.kuˈlen.tus/, [fekuˈlɛn̪t̪us]
Adjective
faeculentus (feminine faeculenta, neuter faeculentum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | faeculentus | faeculenta | faeculentum | faeculentī | faeculentae | faeculenta | |
| Genitive | faeculentī | faeculentae | faeculentī | faeculentōrum | faeculentārum | faeculentōrum | |
| Dative | faeculentō | faeculentō | faeculentīs | ||||
| Accusative | faeculentum | faeculentam | faeculentum | faeculentōs | faeculentās | faeculenta | |
| Ablative | faeculentō | faeculentā | faeculentō | faeculentīs | |||
| Vocative | faeculente | faeculenta | faeculentum | faeculentī | faeculentae | faeculenta | |
Descendants
References
- “faeculentus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- faeculentus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.