falsiloquus
Latin
Alternative forms
- falsilocus
Etymology
From falsus (“false, untrue”) + -loquus (“saying”), from the root of loquor (“I say, speak”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /falˈsi.lo.kʷus/, [fäɫ̪ˈs̠ɪɫ̪ɔkʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /falˈsi.lo.kwus/, [fälˈsiːlokwus]
Adjective
falsiloquus (feminine falsiloqua, neuter falsiloquum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | falsiloquus | falsiloqua | falsiloquum | falsiloquī | falsiloquae | falsiloqua | |
| Genitive | falsiloquī | falsiloquae | falsiloquī | falsiloquōrum | falsiloquārum | falsiloquōrum | |
| Dative | falsiloquō | falsiloquō | falsiloquīs | ||||
| Accusative | falsiloquum | falsiloquam | falsiloquum | falsiloquōs | falsiloquās | falsiloqua | |
| Ablative | falsiloquō | falsiloquā | falsiloquō | falsiloquīs | |||
| Vocative | falsiloque | falsiloqua | falsiloquum | falsiloquī | falsiloquae | falsiloqua | |
References
- “falsiloquus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- falsiloquus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.