faragatlan
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈfɒrɒɡɒtlɒn]
- Hyphenation: fa‧ra‧gat‧lan
Adjective
faragatlan (comparative faragatlanabb, superlative legfaragatlanabb)
- (of stone, wood) undressed, uncut
- (of a person) rough, rude, ill mannered
Declension
| Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | faragatlan | faragatlanok |
| accusative | faragatlant | faragatlanokat |
| dative | faragatlannak | faragatlanoknak |
| instrumental | faragatlannal | faragatlanokkal |
| causal-final | faragatlanért | faragatlanokért |
| translative | faragatlanná | faragatlanokká |
| terminative | faragatlanig | faragatlanokig |
| essive-formal | faragatlanként | faragatlanokként |
| essive-modal | faragatlanul | — |
| inessive | faragatlanban | faragatlanokban |
| superessive | faragatlanon | faragatlanokon |
| adessive | faragatlannál | faragatlanoknál |
| illative | faragatlanba | faragatlanokba |
| sublative | faragatlanra | faragatlanokra |
| allative | faragatlanhoz | faragatlanokhoz |
| elative | faragatlanból | faragatlanokból |
| delative | faragatlanról | faragatlanokról |
| ablative | faragatlantól | faragatlanoktól |
Synonyms
- (ill mannered): modortalan, neveletlen
Antonyms
- (of stone, wood): faragott
Derived terms
- faragatlanság
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.