farka
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈfɒrkɒ]
- Hyphenation: far‧ka
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | farka | — |
| accusative | farkát | — |
| dative | farkának | — |
| instrumental | farkával | — |
| causal-final | farkáért | — |
| translative | farkává | — |
| terminative | farkáig | — |
| essive-formal | farkaként | — |
| essive-modal | — | — |
| inessive | farkában | — |
| superessive | farkán | — |
| adessive | farkánál | — |
| illative | farkába | — |
| sublative | farkára | — |
| allative | farkához | — |
| elative | farkából | — |
| delative | farkáról | — |
| ablative | farkától | — |
| non-attributive possessive - singular |
farkáé | — |
| non-attributive possessive - plural |
farkáéi | — |
Derived terms
Turkish
Pronunciation
- IPA(key): /faɾˈca/
- Hyphenation: far‧ka
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.