farliosan
Old Saxon
Etymology
From Proto-Germanic *fraleusaną.
Conjugation
Conjugation of farliosan (strong class 2)
| infinitive | farliosan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | farliusu | farlōs |
| 2nd person singular | farliusis | farluri |
| 3rd person singular | farliusid | farlōs |
| plural | farliosad | farlurun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | farliose | farluri |
| 2nd person singular | farlioses | farluris |
| 3rd person singular | farliose | farluri |
| plural | farliosen | farlurin |
| imperative | present | |
| singular | farlios | |
| plural | farliosad | |
| participle | present | past |
| farliusandi | farloran | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.