fegher
Old Swedish
Etymology
From Old Norse feigr, from Proto-Germanic *faigijaz.
Declension
Declension of fēgher (strong)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | fēgher | fēgh | fēght |
| accusative | fēghan | fēgha | fēght |
| dative | fēghum, -om | fēghri, -re | fēghu, -o |
| genitive | fēghs | fēghrar | fēghs |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | fēghir, -e(r) | fēghar | fēgh |
| accusative | fēgha | fēghar | fēgh |
| dative | fēghum, -om | fēghum, -om | fēghum, -om |
| genitive | fēghra | fēghra | fēghra |
Declension of fēgher (weak)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | fēghi, -e | fēgha | fēgha |
| accusative | fēgha | fēghu, -o | fēgha |
| dative | fēgha | fēghu, -o | fēgha |
| genitive | fēgha | fēghu, -o | fēgha |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | fēghu, -o | fēghu, -o | fēghu, -o |
| accusative | fēghu, -o | fēghu, -o | fēghu, -o |
| dative | fēghu, -o | fēghu, -o | fēghu, -o |
| genitive | fēghu, -o | fēghu, -o | fēghu, -o |
Descendants
- Swedish: feg
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.