finalitas
Latin
Etymology
From fīnālis (“of or pertaining to boundaries; of or pertaining to the end of something”) + -tās.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /fiːˈnaː.li.taːs/, [fiːˈnäːlʲɪt̪äːs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /fiˈna.li.tas/, [fiˈnäːlit̪äs]
Declension
Third-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | fīnālitās | fīnālitātēs |
| Genitive | fīnālitātis | fīnālitātum |
| Dative | fīnālitātī | fīnālitātibus |
| Accusative | fīnālitātem | fīnālitātēs |
| Ablative | fīnālitāte | fīnālitātibus |
| Vocative | fīnālitās | fīnālitātēs |
Descendants
- Catalan: finalitat
- Italian: finalità
- Portuguese: finalidade
- Spanish: finalidad
References
- “finalitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- finalitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.