fogian
Old Saxon
Etymology
From Proto-Germanic *fōgijaną.
Conjugation
Conjugation of fōgian (weak class 1)
| infinitive | fōgian | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | fōgiu | fōgda |
| 2nd person singular | fōgis | fōgdes |
| 3rd person singular | fōgid | fōgda |
| plural | fōgiad | fōgdun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | fōgie | fōgdi |
| 2nd person singular | fōgies | fōgdis |
| 3rd person singular | fōgie | fōgdi |
| plural | fōgien | fōgdin |
| imperative | present | |
| singular | fōgi | |
| plural | fōgiad | |
| participle | present | past |
| fōgiandi | gifōgid, fōgid | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.