fogpiszkáló
Hungarian
Etymology
fog (“tooth”) + piszkáló
Pronunciation
- IPA(key): [ˈfokpiskaːloː]
- Hyphenation: fog‧pisz‧ká‧ló
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | fogpiszkáló | fogpiszkálók |
| accusative | fogpiszkálót | fogpiszkálókat |
| dative | fogpiszkálónak | fogpiszkálóknak |
| instrumental | fogpiszkálóval | fogpiszkálókkal |
| causal-final | fogpiszkálóért | fogpiszkálókért |
| translative | fogpiszkálóvá | fogpiszkálókká |
| terminative | fogpiszkálóig | fogpiszkálókig |
| essive-formal | fogpiszkálóként | fogpiszkálókként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | fogpiszkálóban | fogpiszkálókban |
| superessive | fogpiszkálón | fogpiszkálókon |
| adessive | fogpiszkálónál | fogpiszkálóknál |
| illative | fogpiszkálóba | fogpiszkálókba |
| sublative | fogpiszkálóra | fogpiszkálókra |
| allative | fogpiszkálóhoz | fogpiszkálókhoz |
| elative | fogpiszkálóból | fogpiszkálókból |
| delative | fogpiszkálóról | fogpiszkálókról |
| ablative | fogpiszkálótól | fogpiszkálóktól |
| Possessive forms of fogpiszkáló | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | fogpiszkálóm | fogpiszkálóim |
| 2nd person sing. | fogpiszkálód | fogpiszkálóid |
| 3rd person sing. | fogpiszkálója | fogpiszkálói |
| 1st person plural | fogpiszkálónk | fogpiszkálóink |
| 2nd person plural | fogpiszkálótok | fogpiszkálóitok |
| 3rd person plural | fogpiszkálójuk | fogpiszkálóik |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.