formalis
See also: formális
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /foːrˈmaː.lis/, [foːrˈmäːlʲɪs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /forˈma.lis/, [forˈmäːlis]
Adjective
fōrmālis (neuter fōrmāle, adverb fōrmāliter); third-declension two-termination adjective
- formal
- theoretical
- titular
- serving as a model
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | fōrmālis | fōrmāle | fōrmālēs | fōrmālia | |
| Genitive | fōrmālis | fōrmālium | |||
| Dative | fōrmālī | fōrmālibus | |||
| Accusative | fōrmālem | fōrmāle | fōrmālēs fōrmālīs |
fōrmālia | |
| Ablative | fōrmālī | fōrmālibus | |||
| Vocative | fōrmālis | fōrmāle | fōrmālēs | fōrmālia | |
Descendants
References
- “formalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- formalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.