fouknout
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈfou̯knou̯t]
- Hyphenation: fouk‧nout
Conjugation
Conjugation
| Infinitive | fouknout, fouknouti | Active adjective | fouknuvší |
|---|---|---|---|
| Verbal noun | — | Passive adjective | — |
| Present forms | indicative | imperative | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| 1st person | fouknu | foukneme | — | fouknime |
| 2nd person | foukneš | fouknete | foukni | fouknite |
| 3rd person | foukne | fouknou | — | — |
| The verb fouknout does not have present tense and the present forms are used to express future only. |
| Participles | Past participles | Passive participles | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| masculine animate | foukl | foukli | fouknut | fouknuti |
| masculine inanimate | foukly | fouknuty | ||
| feminine | foukla | fouknuta | ||
| neuter | fouklo | foukla | fouknuto | fouknuta |
| Transgressives | present | past |
|---|---|---|
| masculine singular | — | fouknuv |
| feminine + neuter singular | — | fouknuvši |
| plural | — | fouknuvše |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.