fulguratus
Latin
    
    Etymology
    
Perfect passive participle of fulgurō
Inflection
    
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | fulgurātus | fulgurāta | fulgurātum | fulgurātī | fulgurātae | fulgurāta | |
| Genitive | fulgurātī | fulgurātae | fulgurātī | fulgurātōrum | fulgurātārum | fulgurātōrum | |
| Dative | fulgurātō | fulgurātae | fulgurātō | fulgurātīs | fulgurātīs | fulgurātīs | |
| Accusative | fulgurātum | fulgurātam | fulgurātum | fulgurātōs | fulgurātās | fulgurāta | |
| Ablative | fulgurātō | fulgurātā | fulgurātō | fulgurātīs | fulgurātīs | fulgurātīs | |
| Vocative | fulgurāte | fulgurāta | fulgurātum | fulgurātī | fulgurātae | fulgurāta | |
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.