fyrtelja

Old Norse

Etymology

From Old Norse fyr + telja.

Verb

fyrtelja (singular past indicative fyrtalði, plural past indicative fyrtǫlðu, past participle fyrtalaðr)

  1. to recount, retell, recite

Conjugation
Conjugation of fyrtelja — active (weak class 1)
infinitive fyrtelja
present participle fyrteljandi
past participle fyrtaldr
indicative present past
1st-person singular fyrtel fyrtalda
2nd-person singular fyrtelr fyrtaldir
3rd-person singular fyrtelr fyrtaldi
1st-person plural fyrteljum fyrteldum
2nd-person plural fyrtelið fyrtelduð
3rd-person plural fyrtelja fyrteldu
subjunctive present past
1st-person singular fyrtelja fyrtǫlda
2nd-person singular fyrtelir fyrtǫldir
3rd-person singular fyrteli fyrtǫldi
1st-person plural fyrtelim fyrtǫldim
2nd-person plural fyrtelið fyrtǫldið
3rd-person plural fyrteli fyrtǫldi
imperative present
2nd-person singular fyrtel
1st-person plural fyrteljum
2nd-person plural fyrtelið
Conjugation of fyrtelja — mediopassive (weak class 1)
infinitive fyrteljask
present participle fyrteljandisk
past participle fyrtelzk
indicative present past
1st-person singular fyrteljumk fyrteldumk
2nd-person singular fyrtelsk fyrtaldisk
3rd-person singular fyrtelsk fyrtaldisk
1st-person plural fyrteljumsk fyrteldumsk
2nd-person plural fyrtelizk fyrtelduzk
3rd-person plural fyrteljask fyrteldusk
subjunctive present past
1st-person singular fyrteljumk fyrtǫldumk
2nd-person singular fyrtelisk fyrtǫldisk
3rd-person singular fyrtelisk fyrtǫldisk
1st-person plural fyrtelimsk fyrtǫldimsk
2nd-person plural fyrtelizk fyrtǫldizk
3rd-person plural fyrtelisk fyrtǫldisk
imperative present
2nd-person singular fyrtelsk
1st-person plural fyrteljumsk
2nd-person plural fyrtelizk

Descendants
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.