głębić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *glǫbiti. By surface analysis, głąb +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɡwɛm.bit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛmbit͡ɕ
  • Syllabification: głę‧bić

Verb

głębić impf

  1. (transitive, mining) to drill a goaf
    Synonym: drążyć
  2. (reflexive, rare) to be deep, to extend deep into

Conjugation
Conjugation of głębić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive głębić
present tense 1st głębię głębimy
2nd głębisz głębicie
3rd głębi głębią
impersonal głębi się
past tense 1st głębiłem głębiłam głębiliśmy głębiłyśmy
2nd głębiłeś głębiłaś głębiliście głębiłyście
3rd głębił głębiła głębiło głębili głębiły
impersonal głębiono
future tense 1st będę głębił,
będę głębić
 będę głębiła,
będę głębić
 będziemy głębili,
będziemy głębić
 będziemy głębiły,
będziemy głębić
2nd będziesz głębił,
będziesz głębić
 będziesz głębiła,
będziesz głębić
 będziecie głębili,
będziecie głębić
 będziecie głębiły,
będziecie głębić
3rd będzie głębił,
będzie głębić
 będzie głębiła,
będzie głębić
 będzie głębiło,
będzie głębić
 będą głębili,
będą głębić
 będą głębiły,
będą głębić
impersonal będzie głębić się
conditional 1st głębiłbym głębiłabym głębilibyśmy głębiłybyśmy
2nd głębiłbyś głębiłabyś głębilibyście głębiłybyście
3rd głębiłby głębiłaby głębiłoby głębiliby głębiłyby
impersonal głębiono by
imperative 1st niech głębię głąbmy
2nd głąb głąbcie
3rd niech głębi niech głębią
active adjectival participle głębiący głębiąca głębiące głębiący głębiące
passive adjectival participle głębiony głębiona głębione głębieni głębione
contemporary adverbial participle głębiąc
verbal noun głębienie

Derived terms
nouns
verbs
adjective
nouns

Further reading
  • głębić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • głębić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.