głuszyć

Polish

Etymology

From głuchy +‎ -yć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɡwu.ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: głu‧szyć

Verb

głuszyć impf

  1. (transitive) to deaden, to muffle, to damp
    Synonym: tłumić
  2. (reflexive, of sounds) to muffle each other

Conjugation
Conjugation of głuszyć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive głuszyć
present tense 1st głuszę głuszymy
2nd głuszysz głuszycie
3rd głuszy głuszą
impersonal głuszy się
past tense 1st głuszyłem głuszyłam głuszyliśmy głuszyłyśmy
2nd głuszyłeś głuszyłaś głuszyliście głuszyłyście
3rd głuszył głuszyła głuszyło głuszyli głuszyły
impersonal głuszono
future tense 1st będę głuszył,
będę głuszyć
 będę głuszyła,
będę głuszyć
 będziemy głuszyli,
będziemy głuszyć
 będziemy głuszyły,
będziemy głuszyć
2nd będziesz głuszył,
będziesz głuszyć
 będziesz głuszyła,
będziesz głuszyć
 będziecie głuszyli,
będziecie głuszyć
 będziecie głuszyły,
będziecie głuszyć
3rd będzie głuszył,
będzie głuszyć
 będzie głuszyła,
będzie głuszyć
 będzie głuszyło,
będzie głuszyć
 będą głuszyli,
będą głuszyć
 będą głuszyły,
będą głuszyć
impersonal będzie głuszyć się
conditional 1st głuszyłbym głuszyłabym głuszylibyśmy głuszyłybyśmy
2nd głuszyłbyś głuszyłabyś głuszylibyście głuszyłybyście
3rd głuszyłby głuszyłaby głuszyłoby głuszyliby głuszyłyby
impersonal głuszono by
imperative 1st niech głuszę głuszmy
2nd głusz głuszcie
3rd niech głuszy niech głuszą
active adjectival participle głuszący głusząca głuszące głuszący głuszące
passive adjectival participle głuszony głuszona głuszone głuszeni głuszone
contemporary adverbial participle głusząc
verbal noun głuszenie

Further reading
  • głuszyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • głuszyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.