gdakać

Polish

Etymology

Onomatopoeic.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɡda.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -akat͡ɕ
  • Syllabification: gda‧kać

Verb

gdakać impf (perfective gdaknąć)

  1. (intransitive) to cluck (produce a clucking sound)
    Synonym: kwokać
  2. (intransitive, colloquial) to yap, to blather (talk a lot in an annoying manner)
    Synonyms: see Thesaurus:bredzić

Conjugation
Conjugation of gdakać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive gdakać
present tense 1st gdaczę gdaczemy
2nd gdaczesz gdaczecie
3rd gdacze gdaczą
impersonal gdacze się
past tense 1st gdakałem gdakałam gdakaliśmy gdakałyśmy
2nd gdakałeś gdakałaś gdakaliście gdakałyście
3rd gdakał gdakała gdakało gdakali gdakały
impersonal gdakano
future tense 1st będę gdakał,
będę gdakać
 będę gdakała,
będę gdakać
 będziemy gdakali,
będziemy gdakać
 będziemy gdakały,
będziemy gdakać
2nd będziesz gdakał,
będziesz gdakać
 będziesz gdakała,
będziesz gdakać
 będziecie gdakali,
będziecie gdakać
 będziecie gdakały,
będziecie gdakać
3rd będzie gdakał,
będzie gdakać
 będzie gdakała,
będzie gdakać
 będzie gdakało,
będzie gdakać
 będą gdakali,
będą gdakać
 będą gdakały,
będą gdakać
impersonal będzie gdakać się
conditional 1st gdakałbym gdakałabym gdakalibyśmy gdakałybyśmy
2nd gdakałbyś gdakałabyś gdakalibyście gdakałybyście
3rd gdakałby gdakałaby gdakałoby gdakaliby gdakałyby
impersonal gdakano by
imperative 1st niech gdaczę gdaczmy
2nd gdacz gdaczcie
3rd niech gdacze niech gdaczą
active adjectival participle gdaczący gdacząca gdaczące gdaczący gdaczące
contemporary adverbial participle gdacząc
verbal noun gdakanie

Further reading
  • gdakać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • gdakać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.